എൻ്റെ പ്രണയമേ,
ഉള്ളിൽ നീ ഇത്രയും
നിറഞ്ഞതുകൊണ്ടായി -
രിക്കണം
പുറമേക്ക് ഞാനിത്രയും
നീയായിപ്പോയത്
(2)
ഓർമ്മയുടെ കൊടുങ്കാട്ടിൽ
ഞാൻ ശ്വാസം മുട്ടുമ്പോഴല്ലാം
പുഞ്ചിരിയുടെ ഒരു കുടന്ന -
പൂവായ് നീ
ഉള്ളിൽ വിടരുന്നല്ലോ
(3)
എന്നിലെ നീയാണ്
എന്നെയെന്നും
കിടത്തി ഉറക്കുന്നതും
വിളിച്ചുണർത്തുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ