മഴമരച്ചില്ലയിലെകാറ്റിനെയുണ
ർത്തുന്നു
ഉടഞ്ഞുപോയരണ്ട്കണ്ണാടിക്കൂടു
കളാണ്
അവളുടെ കണ്ണുകൾ
പുറത്തുനിന്നമഴഅകത്തേക്ക് വന്ന്
കൺപോളകളിൽപെയ്യുന്നതു പോലെ
അവളുടെകവിളിലൂടെഒരുവലിയ
നദിയൊഴുകുന്നു
ജനലഴികളിൽമുഖമമർത്തിനിന്ന
മഴ
സങ്കടത്തോടെകാറ്റിനൊപ്പം അകലേ
ക്കോടിമറഞ്ഞു.
ആഘോഷങ്ങൾഇറങ്ങിപ്പോയഒരു
ജീവിതം
നാളികേരമുറിയിൽകത്തുന്നഒരു
തരിവെളിച്ചം
കളഞ്ഞുപോയതൊന്നുംതിരിച്ചു
കിട്ടില്ലെന്നറിയാം
കണ്ണുകളിൽനീറ്റുകക്കപുകയുന്നു
കണ്ണീർവെളുപ്പുകൾപൊടിഞ്ഞ്
തൂവുന്നു
കൊളുത്തിവെച്ചവിളക്കാണ്പൊ
ലിഞ്ഞുപോയത്
ഇനിഅവന്റെഓർമ്മചിത്രങ്ങളി
ൽ
എന്റെജീവിതമെന്ന് വിതുമ്പുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ