ഞാനും നീയും

നാം നട്ടുനനച്ച മഴകളെ
മോന്തിവറ്റിച്ച വെയിലുകളെ
പ്രണയച്ചൂടിനാൽ ഉരുകിയൊലിച്ച
മഞ്ഞിനെ
തണുപ്പുകളെ, തിണർപ്പുകളെ,
മൗനങ്ങളെ, മധുരങ്ങളെ,
പൊട്ടിത്തെറിക്കലുകളെ,
കെട്ടി പുണരലുകളെ,
ഇവിടെ,യീ വീട്ടിലുപേക്ഷിച്ച്
ഞാനെന്റെ ശരീരവുമായി
തിരിച്ചു പോകുന്നു
കൂട്ടുകാരീ....,
ഞാനില്ലെന്നു കരുതി നീ
പരിതപിക്കേണ്ട
നമ്മേ കെട്ടിപിടിച്ച കട്ടിൽകിടന്ന്
പൊട്ടിക്കരയേണ്ട
ഞാൻ നിന്നെയേൽപ്പിച്ചു പോകുന്ന
കാര്യമറിയാത്ത ഈ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ
ഞാനും നീയുമാണ്
ചുമരുകൾ
ജനാലകൾ
ഇടനാഴികൾ
ഇലയനക്കങ്ങൾ
ഞാനും നീയമാണ്
ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലെന്ന പോലെ
സാധാരണയെന്ന പോലെ
ദിനങ്ങൾ കടന്നു പോകുമ്പോൾ
കുട്ടുകാരീ....
ഓർക്കുവാൻ നിനക്കും
നേരം കിട്ടിയെന്നു വരില്ല
മറക്കാതെ അപ്പോഴും
ഓർത്തിരിപ്പുണ്ടാവും
എന്തേ ഇത്രയും വൈകുന്നതെന്ന്
എത്തിനോക്കുന്നുണ്ടാവും
മഴയും വെയിലും മഞ്ഞുമെന്നില്ലാതെ
നമ്മുടെ ചോരയും നീരും
നെടുവീർപ്പും കൊണ്ട് പണിതുയർത്തിയ
ഞാനും നീയും നമ്മളായ
ഈ കൊച്ചു വീട്.