ഈ നീല രാത്രിയിൽ
സാന്ദ്രമാംചന്ദ്രിക
പ്രണയത്തിൻ പാലാഴി
തീർത്തു നിൽക്കേ
തുഷാര ബിന്ദുക്കൾ പാറുമീ
വേളയിൽ
നാണമായ് നീയെന്നിൽ പെയ്തു
നിൽക്കേ
നീണ്ടു മെലിഞ്ഞ നിൻ വിരലുക
ളെൻ മാറിൽ
സൂര്യതാപങ്ങളുയർത്തിടുന്നു
പ്രണയത്തിനുത്തുംഗശൃംഗത്തിൽ
കയറി നീ
അഗ്നിശലാക കൊളുത്തിടുന്നു
ഏദനിലെന്നതു പോലെയെന്നുള്ള
ത്തിൽ
വെള്ളി വെളിച്ചം മദിച്ചിടുന്നു
പൊയ്പ്പോയ വേനലിൻഓർമ്മക
ളെല്ലാമേ
മഞ്ഞയിലപോൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു
മരുഭൂമിയിൽ മണൽ കാറ്റടങ്ങീ ടുന്നു
ചുവന്ന പ്രഭാതം വിടർന്നിടുന്നു
പ്രണയപ്പിറാവായി തുഹിനാംശു
വന്നെന്റെ
ജാലകപാളീ തുറന്നു നോക്കേ
മഞ്ഞിനു തീപ്പിടിച്ചെന്നതു പോലെ
നാം
ഉരുകിയൊലിച്ചൊരു സാഗരമായ്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ