വിശപ്പ്

വിശപ്പിൻ്റെ വിഷം തീണ്ടി

അവൻ മരിച്ചു

മുഖം കടുത്ത്, ഉടൽ കറുത്ത് -

കിടന്നു

വ്യസനം നീലിച്ച് ചുണ്ട് തുടുത്തി -

രുന്നു

അവൻ ദീർഘ നിദ്രയിലാണ്

ഇനി അവന് വിശക്കില്ല

ഇനിയവന് ആരുടെ മുന്നിലും -

കൈ നീട്ടേണ്ട

കരുണയ്ക്ക് യാചിക്കേണ്ട

മുടന്തിയായ യാചകിയെപ്പോലെ

ഒരു മഴ കരഞ്ഞുകൊണ്ടുവന്നു

കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണു തുടച്ച്

അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു

അവന് ചാവറ പണിയാൻ 

ബന്ധുക്കളാരുമില്ല

കണ്ണീരണിയാൻ കൂട്ടുകാരും

ആരെങ്കിലും വന്ന് എവിടെയെ-

ങ്കിലും കളയുമായിരിക്കും

പുഴുക്കളുടെ ഘോഷയാത്ര ഉണ്ടാ-

കുമായിരിക്കും

കാകനും, കഴുകനും കളിചിരിയായി -

രിക്കും

നായയും,കുറുനരിയും കൂവി കൂത്താ-

ടുമായിരിക്കും

ഇപ്പോൾ,

കറുത്ത ചേലചുറ്റിയ ഇരുട്ട്

അമ്മയെപ്പോലെ അവനെ പൊതിഞ്ഞു -

പിടിച്ചിരിക്കുന്നു