പ്രണയത്തിന്റെ തരിശുഭൂമിയിൽ
ഏകാന്തധ്യാനത്തിലിന്നും ഞാൻ
നീ പെയ്തകന്നുപോയ കാലവർഷം
ഞാനെന്റെ സ്വപ്നസ്ഥലികളിലൂടെ
സമയമളന്നളന്ന് നടക്കുന്നു
നീ പെയ്തൊഴിഞ്ഞെങ്കിലും
എന്റെയുള്ളിൽ പെയ്തുകൊണ്ടേയിരി
ക്കുന്നു
വീർത്തുപൊട്ടിയവാക്കുകൾ മൗനമായ്
വീർത്തുനിൽക്കുന്നു
ഒരിക്കലും തിരിച്ചുകിട്ടാത്ത ഒരുഭൂതകാല
മാകുമോ നീ?!
എന്റെകവിളൊരു ക്യാൻവാസാകുന്നു
കണ്ണീർഭൂപടങ്ങൾ രൂപംകൊള്ളുന്നു
മുറിച്ചു മാറ്റുവാനാകാത്തവിധം
നിന്റെഓർമ്മകൾ എന്നിൽപറ്റിച്ചേർന്നി
രിക്കുന്നു
പവിത്രമായ പ്രണയമായിരുന്നില്ലെ നമ്മടേത്
എന്നിട്ടും;
ഇഷ്ട്ടത്തിന്റെ കാണാപ്പുറങ്ങളിൽ
നീ കോറിയിട്ടതൊക്കെ വെറുംവാക്കുകൾ
മാത്രം
ഒരുമാത്രയെങ്കിലും ഓർമ്മിക്കാറുണ്ടോനീ
നിനക്കിഷ്ട്ടമില്ലെങ്കിലും നിന്നെയിഷ്ട്ട
മുളളയിവനെ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ