നദി ചുവന്നൊഴുകുന്നു
ശൂന്യത പെരുകുന്നു
വേദനയുടെ കുന്നിൻമുകളിൽ
മരിച്ചുകിടക്കുന്നു ചലനം
ജീവിതമരത്തിലെ പൂവിന്
കറുപ്പുനിറമോ ?!
വാക്കിനേക്കാൾ മൂർച്ചയുള്ള
ആയുധം
ആയുസ്സിൽഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.
എന്നിൽവാക്കുകൾ വറ്റിപ്പോയി
രിക്കുന്നു
ചിറകറ്റപക്ഷി.
ഉറഞ്ഞു പോയ എന്റെചോരയിൽ
നിന്റെ വാക്കുകൾ തറഞ്ഞിരിക്കുന്നു!
വേദനയുടെവൃണം പൊട്ടിയൊഴുകുന്നു
എന്റെമനസ്സ് ഇന്നൊരു ശവമഞ്ചം !!
അന്ത്യനിദ്രയ്ക്ക് വിധിക്കപ്പെട്ടവന്റെ
കണ്ണീരുപോലെ
ഹൃദയത്തിന്റെ അഗാധതയിൽവെച്ച്
അവവറ്റിപ്പോകുന്നു
എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ രക്തത്തിൽ
നദി ചുവന്നൊഴുകുന്നു
പ്രഭാതത്തിൽ വിരിഞ്ഞ് ദിനാന്ത്യത്തിൽ
കൊഴിഞ്ഞുപോകുന്നതോ
പ്രണയജീവിതം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ