താരുണ്യത്തരു പൂത്തിരിക്കുന്നു
കരുത്തുറ്റ പ്രേമ വായ്പ്പായ് വിടരുന്നു
കാലം കാറ്റായി, കാമം പൂത്ത കാറ്റിന്
ഞെരിച്ചു കൊല്ലുന്ന സുഗന്ധം
പച്ചയിലകൾ ആളിക്കത്തുന്നു, ആകാശം
തലയിട്ടടിക്കുന്നു
കാലംകലങ്ങി മറയുന്നുകൊക്കരണിയിൽ
ജലം കരകവിയുന്നു
ജലരാശിയിൽ തലമുറ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങുന്നു
ഇമകൾ ഇടറിത്തുറക്കുമ്പോൾ, കാരിരു
മ്പിന്റെ കരുത്ത് തളർന്നു തീരുമ്പോൾ
കാമത്തിന്റെ ദന്ത നിര കൊഴിഞ്ഞകാല
ത്തിന്റെ കണ്ണിൽ
അവശതയുടെ പാടപടരുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ