കേടുവന്ന ഒരുഘടികാരംപോലെ
ഞാൻ താളം തെറ്റി നിൽക്കുന്നു
പ്രാണന്റെയെണ്ണ വറ്റിത്തുങ്ങുമ്പോഴാ
ണല്ലോ പ്രീയേ
പ്രണയമെന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നത്
നീ മൗനം മുദ്രവെച്ച ചുണ്ടുകളാലിരിക്കു
മ്പോഴും
തടാകക്കരയിൽ നിന്നും സാഗരതീരത്തെ
ത്തിപ്പെട്ടതു പോലെയെന്നിൽ
പ്രണയം തിരയടിക്കുന്നു
പൂർത്തീകരിക്കാത്ത ഒരു സ്വപ്നമായ്,
മുഴുമിപ്പിക്കാത്ത ഒരുചിരിയായ് നീയെന്നി
ലുണ്ട്
പറക്കാനൊരുങ്ങുന്ന പക്ഷിയെപ്പോലെ
യെന്നിൽ വാക്കുകൾ അമർന്നിരിക്കുന്നു
നനഞ്ഞു കുതിർന്ന കണ്ണുകളാലെയെനി
ക്കുറങ്ങേണ്ടി വരുന്നു
ഇത്തിരി സ്നേഹത്തിനാണ് കൈ നീട്ടിയി
രുന്നത്
ഉണ്ടാകുമോ ചായം മങ്ങിയ ഒരു ചിത്രമാ
യെങ്കിലുംഞാൻ നിന്റെയുള്ളിൽ
നിന്റെ ഒർമ്മകളെ താലോലിക്കുവാൻ
യുവത്വം തളിർത്തു നിൽക്കുന്ന ഒരു ഹൃദയ
മുണ്ടെനിക്ക്
ചായമടർന്നചിത്രമെന്നോതി
ചന്തമുള്ളതും തേടിപ്പോകുന്ന ചിത്രശലഭമേ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ