പുതുകാലം

എന്റെ മൗനത്തിന്റെ മഞ്ഞക്കിളി
നിന്റെ വിളികൾ എന്നാണ് വിലക്ക
പ്പെട്ടത്
നിന്റെ കണ്ണിലെ കാർമേഘക്കൂട്ടങ്ങൾ
എന്നാണ് പെയ്തൊ ഴിയുക
പിച്ചവെയ്ക്കുമ്പോൾ നക്ഷത്രമുണ്ടാ
യിരുന്നു നിന്റെ കണ്ണിൽ
പിന്നെ പിന്നെ പേടിയുടെ കാട് അവർ
നിന്റെകണ്ണിൽ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചു
ഇപ്പോൾ നിന്നെ ഒളിക്കുവാൻ പാകത്തി
ലുള്ള
ഗുഹകളാണ് കണ്ണുകൾ
അദൃശ്യത കൊണ്ട് അവർ നിന്നെ
വലയം ചെയ്തിരിക്കുന്നു
നീയിപ്പോൾ അവർക്ക് മകളല്ല,
അമ്മയല്ല,സ്ത്രീ പോലുമല്ല.
മതവും, ജാതിയും, ഇരയും!
നിന്റെ ഇളം മാംസവും, രക്തവും
അവർനുണഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരി
ക്കുന്നു
നിന്റെ ചിത്രങ്ങളിൽ വർണ്ണങ്ങൾ
ചാലിച്ച്
കമ്പോളങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞാടുന്നു
അവർ പൂച്ചയും നീ എലിയുമാകുന്നു!!
അവർ നിന്നെ തട്ടിക്കളിച്ചു കൊണ്ടേ
യിരിക്കുന്നു
അങ്ങനെയാണ് പോലും നീ ചരിത്രമാ
കുന്നത്