എത്ര സുന്ദര സങ്കൽപ്പ
മായിനീ
എന്നന്തരംഗത്തിൽ
നിറഞ്ഞു നിന്നു
ആപ്രേമ ദീപ്തി തൻ
നീഹാരഹാരങ്ങൾ
എൻമാറിലെന്നു മണി
ഞ്ഞിരുന്നു
ഈ,യോണം നല്ലോണ
മെന്നുമൊഴിഞ്ഞു നീ
കിനാവിന്റെ പൂക്കളം
തീർത്തു തന്നു
എല്ലാം മറന്നുനീ യെന്നെ
മറന്നു നീ
നീയിന്നെനിക്കന്യയായി.
നാം തമ്മിൽ ചാർത്തിയ
ചുംബന മുദ്രകൾ എല്ലാം
മറന്നു നീ പോയി
മാരിവില്ലായി നിറം ചാർത്തി
നിന്നു നീ
മായയായെങ്ങോ മറഞ്ഞു
പോയി
പ്രണയമെന്നുള്ളത്
പഞ്ഞമില്ലാതൊരു
വർണ്ണ മേലങ്കി നിനക്ക്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ