സ്വന്തം

ലോകമേ തറവാട് എന്നു നിനച്ചോർ
നമ്മൾ
പിച്ചവെച്ചേറീടവേ പതുക്കെ സത്യം
കാൺമൂ
ഒരു തുണ്ടില്ലാഭൂമി, തലചായ്ക്കുവാനിട
മില്ല
സ്വപ്നങ്ങൾ പോലും സ്വന്തം ഇല്ലാതെ
പോയോർ നമ്മൾ
ഇരുളോ വെളിച്ചമോ എന്തു തന്നെയാ - കിലും
ഇല്ലായ്മകൾപോലും ഇല്ലാതലയേണ്ടോർ
ഉറ്റതായൊന്നുമില്ല ഒറ്റയൊറ്റയായ്പോയ്
തെറ്റുചെയ്തിട്ടില്ലൊന്നും ,പിറന്നു പോയ
തേ തെറ്റോ?!
നുകർന്നിട്ടില്ലിന്നോളം മൊഴി മധുരമൊട്ടുമേ
പകർന്നു തന്നിട്ടില്ലാരും കൊതിച്ചു പോയീടുന്നു
വിശപ്പിന്നിതിഹാസം ഞങ്ങൾക്കു മാത്രം
സ്വന്തം
നോവിന്നു പനിഷത്തിൽ പാണ്ഡിത്യം
ഞങ്ങൾക്കു മാത്രം
ഭാരങ്ങൾ ചുമക്കുന്നു ഭീരുത്വം മാത്രം
ബാക്കി
ഏകാന്തത വായിച്ച് തൃപ്തരാകും
ഞങ്ങൾക്ക്
സൂര്യചന്ദ്രൻ മാരേകും വെളിച്ചം മാത്രം
കൂട്ട്.