നാളെയെന്തെന്നറിയുകില്ലെങ്കിലും
സങ്കൽപ കാന്തിയിൽ ലയിച്ചിരി
ക്കുന്നു നാം
നിമിഷങ്ങൾ തോറും പുതുക്കുന്ന
ജീവൻ
വിടപറയാനൊരു നിമിഷമുണ്ടോ
ർക്കുമോ?
എല്ലാമുപേക്ഷിച്ചു പോകേണ്ടവ
രെങ്കിലും
വെട്ടിപിടിക്കുവാനത്രേയുള്ളിൽ
മോഹം
നാളെ, നാളെയെന്നുള്ളതല്ലാതെ
ഇന്നിനെക്കുറിച്ചോർക്കുന്നതില്ല നാം
സുഖമെന്തെന്നറിയുന്നതേയില്ല
സുഖത്തിനായുള്ള പരക്കംപാച്ചലിൽ
സുഖിക്കാമിനിയെന്നു കരുതും
നേരത്തോ
അസുഖമെന്നൊരഴലിൽ പതിക്കുന്നു
കാലപ്പകർച്ചകൾ പാർത്തു വെച്ചു
ള്ളൊരു
വിഷത്തിന്റെ ബീജങ്ങൾ അങ്കുരി
ച്ചീടുന്നു
നമ്മുടേതെന്നു നാം കരുതിയതൊ
ക്കെയും
അരുതാതിടങ്ങളിൽ നിപതിച്ചു പോ
കുന്നു
വിലപ്പെട്ടതെന്നു സൂക്ഷിച്ചവയൊ
ക്കെയും
വിലയില്ലാതായി വഴിയാധാരമാകുന്നു.
ജീവിതം എന്നത് ഭദ്രമല്ലെന്നതും
ബന്ധമെന്നുള്ളത് സ്വന്തമല്ലെന്നതും
അറിയുന്ന നേരമണയുന്നനേരത്ത്
എല്ലാം മനോവ്യഥ മാത്രമായ് മാറുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ