എഴുത്ത്

പ്രീയസുഹൃത്തേ,
നിന്റെ മേൽ വിലാസത്തിന്
എത്ര കാലമായി ഞാൻ തിരയുന്നു.
പഴയ സുഹൃത്തുക്കൾക്കൊന്നും
നിന്നെപറ്റിയറിയില്ല
ഏറ്റവും ഒടുവിൽ
ഗൗരി ലങ്കേഷ് രക്തസാക്ഷിയായ
ദിവസം
എനിക്കറിയാത്ത,അപ്പോൾ മാത്രം
പരിചയപ്പെട്ട
 അയാളാണെനിക്ക് നിന്റെ മേൽ
വിലാസം തന്നത്,
നിന്നെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്:
 നാടകീയമാം വിധം
നാട്ടിലേക്കിറങ്ങുന്നതും,
വിചിത്ര മുഖങ്ങളാൽ എയർക്കണ്ടീ
ഷൻഡ് മുറികളിലും, ഹോട്ടലുകളിലും
മാറി മാറി പാർക്കുന്നതും.
( ഇതെല്ലാം അയാളും പത്രമാദ്ധ്യമങ്ങളി
ലൂടെ അറഞ്ഞതാണ്)
ഇത്രയേറെ നമ്മേപ്പോലെ
 നേരിന്റെ ജീവിതം നേരിൽ കണ്ടവർ
വേറെ അധികമുണ്ടാവില്ല
എന്നിട്ടും നെറികേടിന്റെ മാർഗ്ഗം എന്തി
നു നീ തിരഞ്ഞെടുത്തു!
ജീവിതം എത്രയും വേദനാജനകമായിട്ടും
അത്രയും ഇച്ഛാശക്തിയോടെ ജീവിച്ചവര
ല്ലെനാം.
അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴല്ലെ നിനക്ക്
ജോലി കിട്ടിയതും
യാത്ര ചോദിക്കാൻ വന്നതും.
തീവണ്ടിയാപ്പീസിൽ കയറിയപ്പോഴേ
നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരുന്നില്ലേ .
ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴൊക്കെ
വേദന നിഴലിച്ച ജീവിതം
അവസാന നിമിഷം ആ നാലു കണ്ണകൾ
അന്യോന്യം കൈമാറിയത്
ആ ജീവിതം തന്നെയായിരുന്നില്ലെ
പിന്നെ എന്നാണ് നിന്റെ ഹൃദയം
വെള്ളക്കടലാസു പോലെ ശൂന്യമായി
പ്പോയത്.
ഈ കത്ത് നിന്നിലേക്കെത്തുമോയെ
ന്നെനിക്കറിയില്ല
പക്ഷേ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു
എങ്ങനെയെങ്കിലും നിന്നരികിലെത്ത
ണം
ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ ഒന്നിച്ചിരിക്കണം
ആശതരുന്നവരെ അരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തു
ന്നതിലുള്ള
ആശങ്ക പങ്കുവെയ്ക്കണം
അങ്ങനെ ഞാനാവണം, നീയാവണം
ഞാനും നീയും നമ്മളാവണം