നിരാലംബരെ കാണുമ്പോൾ
നിന്നുപോം നിർന്നിമേഷനായ്
എന്തിനീ ജന്മങ്ങളായിരം
നീറിപ്പിടയുന്നു മാനസം
ജീവരാഗമായ് പെയ്തുനിൽ
ക്കേണ്ട ജീവിതം
ക്രൂര കൈകളിൽ പെട്ടുപോയല്ലോ.
കറുകനാമ്പായ് തളിർക്കേണ്ടവ
കടയോടെ കരിഞ്ഞു പോന്നല്ലോ
പ്രണയാർദ്രമാകേണ്ട ഹൃദയങ്ങൾ
വിരഹാഗ്നിയിൽ പിടഞ്ഞു പോന്നല്ലോ
ശുകമായ് പാടേണ്ട ഗളങ്ങളിൽ
ഗദ്ഗദം മാത്രമല്ലയോ
അഗ്നിക്കോലങ്ങൾ കെട്ടി
കരിക്കട്ടയാകുന്നു ജന്മം
വിശപ്പിൽ വീണ ജന്മങ്ങൾക്ക്
വേദമോതുന്നു ദൈവം
വേദനതൻ പൊതിച്ചോറ്
വിളമ്പി വെയ്ക്കുന്നു ദൈവം
രമ്യഹർമ്യങ്ങളിൽ ചെന്ന്
രമിച്ചു മദിക്കുന്നു ദൈവം
പണക്കാരന്റെ പിൻമ്പേ നടക്കുന്ന
പിമ്പാകുന്നു ദൈവം
എവിടേയ്ക്കെവിടേയ്ക്ക് നോക്കി
യാലും
ധൂമം നിറഞ്ഞൊരു ലോകം
ഈയാംപാറ്റകളാകുന്നു
അരികുപറ്റിയ ജീവിതങ്ങൾ
എരിഞ്ഞു തീരുവാൻ മാത്രമായ്
എന്തിനു നൽകിയൊരു ജന്മം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ