മനുഷ്യനാഗങ്ങൾ

ഉളളിൽ കുത്തുന്നു
കള്ളിമുള്ള്
പച്ചവെള്ളത്തിന്
തീ പിടിക്കുന്നു
വഴികൾ കത്തുന്നു
തിരയുടെ തിളപ്പടങ്ങി
വിരലറ്റ വാക്യങ്ങൾ
വീണു പിടയുന്നു
വിഷക്കായകൾ
മുളച്ചുപൊന്തുന്നു
മിഴിനീരുകൾ
വിതുമ്പി നിൽക്കുന്നു
കുറുകുന്ന പിറാവുകൾ
കുറുകേ വീണു കിടക്കുന്നു
കുനിയാത്ത ശിരസ്സുകൾ
കനലായ് കത്തിനിൽക്കുന്നു
ഭ്രൂണത്തിൽ കൊത്തുന്നു നാഗം
ഇരുട്ട് മാഞ്ഞു പോകുന്നു -
ഇരുട്ടിലേക്ക്
അവർ മൃതിയിൽ
ദ്യുതി തേടുന്നവർ
ഭയത്തിൻ്റെ വിഷം വിതയ്ക്കുന്നവർ
മൂർദ്ധാവിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
മനുഷ്യനാഗങ്ങൾ.