പ്രിയേ,
മുദ്രിതമായ നിൻ്റെ മൗനത്തിലാണ്
എൻ്റെ മൂകത മാഞ്ഞു പോകുന്നത്.
നിൻ്റെ ചുണ്ടിണകളിൽ
വിടരും പൂവിൻ്റെ മർമ്മരം
എൻ്റെആത്മാവിന് നിൻ്റെ മൗനത്തിൻ -
സംഗീതം
നിൻ്റെ ഹൃദയത്തിന് പ്രണയ താളം
ആത്മഹർഷത്താൽ
ആലിംഗനത്തിലമരുന്നു നാം
നമ്മിലെ ഗസൽ ഗീതങ്ങളെ
മാറി മാറി ചുംബിക്കുന്നു
സ്നേഹത്തിൻ്റെ കണ്ണികളെ കൊരുത്തു -
കൊരുത്ത്
പ്രണയത്തിൻ്റെ ആകാശത്തിലേക്ക് പറ-
ക്കണം
ഭക്ഷിച്ചാലും ഭക്ഷിച്ചാലും മതിവരാത്ത
വിശപ്പാകണം പ്രണയം
നിൻ്റെ നക്ഷത്ര മിഴികളെന്നെ തൊട്ടുണർ
ത്തുന്നു
എൻ്റെ ഏകാന്തതയെ ആനന്ദമാക്കുന്നു
ഇരുളിലും വെളിച്ചമാകുന്നു
ഉള്ളിനെയുണർത്തുന്ന തെളിച്ചമാകുന്നു.
പ്രിയേ,
സിരകളിലെഴുതിയ രക്ത ചിത്രമാണ്
നമുക്ക് പ്രണയം !
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ