ഞാനവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ
അങ്ങേയറ്റം പരവശനായി
രുന്നു അവൻ
പാറക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലെ
ഇത്തിരി സ്ഥലത്ത്.
അവരിപ്പോൾ പോയതേയുള്ളു
യെന്ന
ഒരു വന്യമായ തിളക്കം
അപ്പോഴും ആ കണ്ണിലുണ്ടാ
യിരുന്നു.
അരികിലായി സഞ്ചിയിലിത്തിരി
അരി,
ഉടഞ്ഞ ഒരു ഘടം.
ചുള്ളിക്കമ്പു പോലുള്ള
മെലിഞ്ഞ കൈകൊണ്ട്
അവനെന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു
മുഖമമർത്തി തേങ്ങി.
പെട്ടെന്ന്;
ഒരു കവിൾ രക്തം
പുറത്തേക്ക് ചുവന്നു
കാറ്റിൽപെട്ട ഒരു പുൽക്കൊടി
യെന്നോണം
പതുക്കെ ചാഞ്ഞു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ