വസന്തത്തിന്റെ സായം വേളകൾ
ഭാവനയുടെ ചിറക് വിരിക്കുന്നു
അറിയാത്ത മോഹങ്ങൾ
അകതാരിലുണരുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ കിന്നര കുമാരികളെ
സ്വപ്നം പുണരുന്നു
ചിരിയൂറി നിൽക്കും കറുത്ത നയനങ്ങൾ,
സിരകളിൽ ചൂടുപിടിച്ച് രക്താഭയാർന്ന് തുടുത്ത കവിളുകൾ ,
അഭിലാഷങ്ങൾ വീർപ്പുമുട്ടിക്കുന്ന
മുഗ്ധയായ പെൺകുട്ടിയാണ് വസന്തം.
അവളുടെ കണ്ണിലെ തിളക്കവും
ചുണ്ടിലെ മന്ദഹാസവും എന്നെയുണർ ത്തുന്നു
ഏതോ തന്ത്രികളിൽ നിന്നുയരും സംഗീത
സ്വരം
വിരൽ സ്പർശമായ് സോല്ലാസം എന്നിലിഴയുന്നു
കാലത്തിന്റെ മടക്കുകളിൽ മറന്നു കിടന്ന
പ്രണയം
യുവ ചൈതന്യമായ് ഹൃദയത്തിൽ നിന്നെ -
ത്തി നോക്കുന്നു
ഇളം തെന്നൽ പോലെ കുളിരുപകരുന്നു
പ്രണയമേ നീ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രഭാതം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ