ചില ദിവസങ്ങളിൽ
അവൾ മരുഭൂമിക്ക് കുറുകേ
യാത്ര ചെയ്യുന്നു
ആളുകൾക്കും
ആരവങ്ങൾക്കുമിടയിൽ
ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകുന്നു
ചുരുങ്ങി ചുരുങ്ങി കുഴിയാന
യായി
ഓർമ്മകളുടെ പാറയും മണൽ
പരപ്പും മാന്തി
മനസ്സിന്റെ മൺകുഴിയിലൊ
ളിക്കുന്നു
അത്താഴം കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി
അവനിൽ നിന്നകന്ന്
ഒഴിഞ്ഞ ഒരിടം തേടി നടക്കുന്നു.
സ്ത്രീയുടെ മൃദുലതനഷ്ടമായി
വാക്കിന്റെ കുന്തമുനകളിൽ
പിടയുന്നു
സ്നേഹത്തിന്റെ അളവുകോലിൽ
തപിക്കുന്നു
അമ്മയെന്ന സ്വപ്നഗർഭം മുറ്റിനിൽ
നിൽക്കുന്നു
ഒരു ഭീകര സ്വപ്നം പോലെ അവളെ
യലട്ടുന്നു
രാത്രിയുടെ യേതോ യാമത്തിൽ
അവനവൾക്കരികിലെത്തുന്നു
കിടക്കയെ ശരണം പ്രാപിക്കുന്നു
ശാന്തയായി അവൾ ശയിക്കുന്നു
മാറിടം അവനായ് ചുരത്തുന്നു
അമ്മയുടെ നിർവൃതിയവളറിയുന്നു
കുഞ്ഞിനെപ്പോലെയവനെ
ചേർത്തണയ്ക്കുന്നു
ഉറക്കത്തെ പുണരുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ