കൂട്ടുകാരിക്കൊരു കത്ത്....

പ്രീയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരീ.....
പതം പറയുന്നുവെന്ന്
പരിഹസിക്കരുത്.
കരളു പൊട്ടുമെന്നായപ്പോൾ
കണ്ണിൽ നിന്നുമടർന്നു വീണ
വാക്കുകളാൽ
ചിലവരികൾ കുറിക്കുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ കടലിരമ്പി
നിൽക്കുന്നു
പൊട്ടിയകടലായ്യൊറ്റ
യ്ക്കിരുന്നു കരയുന്നു
ചുരത്തുവാനാവാത്തസ്നേഹം
കല്ലിച്ച്
വേദനയായ് പഴുത്തു നിൽക്കുന്നു
മഞ്ഞ പൂക്കളുള്ള സാരിയുടുത്ത
കടൽക്കരയിലൂടെ നാംകൈപിടിച്ച്
നടക്കുന്നു
മനസ്സ് പ്രക്ഷുബ്ധമായ ഒരു തിരയാ-
യുയരുന്നു
അധികപറ്റായ വികാരമെന്ന് കരുത
രുതേ ?
പറയാതെ കടന്നു വന്നവളാണു നീ
കൈ പിടിച്ചു കയറ്റിയതല്ലാതെ
പടിയടച്ചിട്ടില്ല ഞാൻ
" ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നെയീപടി ചവുട്ടി
ല്ലെന്ന് " നീ പറഞ്ഞില്ലെ
സത്യമായിരുന്നോ അത്?!
എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെ!
കണ്ണീരും, വാക്കും കുഴച്ച് ഞാനീ കത്ത്
ഒട്ടിക്കുന്നു
ഈ പ്രണയ പശയിൽ നിന്നും വിടർത്തു
വാൻ
കഴിയുമോ നമുക്ക് നമ്മേ ?!