മാ നിഷാദ'

മേട മേഘങ്ങൾ തിളച്ചുപൊന്തുന്നു
ഇല നിഴലുകൾ കരിഞ്ഞു വീഴുന്നു
ഇണക്കിളികൾ പാർക്കുമാ, മരക്കൊ -
മ്പിനെ
ലക്ഷ്യമാക്കി വേടനമ്പു തൊടുക്കുന്നു
കൊതി മുഴുത്ത മിഴി തൻ വിഷബാണ -
മേറ്റൊരാൺകിളി നിലവിളിച്ചീടുന്നു
കുരുതി കൊയ്യുവാൻ കരുതി വെച്ച
പോൽ
അമ്പ് കൊമ്പിനെ ലക്ഷ്യമാക്കുന്നു
അടയിരിക്കുമാ പെൺകിളി തൻമിഴി
പൂട്ടി വ്രത നിർവികാരയായിരിക്കുന്നു.
വിഷാദം വിഷം പുരട്ടും ചില വേളകൾ
ജീവൻമരണത്തിൻവീറുറ്റ നേരങ്ങൾ വർദ്ധിത വീര്യത്താലുണർന്നുവാ
ആൺകിളി
വായു നദിയിലൂടാഞ്ഞു തുഴയുന്നു
ശരം വിട്ട പോലെയാ ശാർങഗ പക്ഷി
വേടന്റെ കണ്ണിലേക്കാഞ്ഞു കൊത്തീടുന്നു
ജന്മമേകാൻ കാത്തു നിൽക്കുന്നൊരമ്മയെ
കൊല്ലുവാൻ കാത്തു നിൽക്കുന്ന ക്രൂരത
കപടലോകത്തിന്റെ ലഹരിയായ് മാറുന്നു
ചപലത മാത്രം ചിതം ചിലർക്കെന്നു നാം
നിത്യവും കൺമുന്നിൽ കണ്ടു മടുക്കുന്നു
ഇണകൾ തൻ നെടുവീർപ്പു കണ്ടിരുന്നീ
ടുന്ന
നിഷാദനു കഴിയുമോ അമ്പു തൊടുക്കു
വാൻ.