കോണിയും,പാമ്പും

കലപിലയുടെ കാക്കവന്ന്
വാക്കിനെ കൊത്തിപ്പറക്കുന്നു
നോക്കിന്റെ കൂർത്ത കല്ലടുത്തു -
തുരുതുരാ,യെറിയുന്നു
കാലം എത്ര വേഗമാണ് മാറിപ്പോയത്
ദേശാടന പക്ഷിയായി മഴ,
നഗരങ്ങൾക്കെല്ലാം ഒരേ മുഖഛായ,
പഴയൊരു പുഴയിലൂടെ
വാഹനങ്ങൾ കുതിച്ചൊഴുകുന്നു
പുഴയെ തടഞ്ഞു നിർത്തുന്ന മലപോലെ
സിഗ്നൽ പോസ്റ്റുകൾ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നു
ദിനോസറിനെപ്പോലെ വാപിളർന്നു
നിൽക്കുന്നു നഗരം.
ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തകവിതയാണ് -
ജീവിതം
കണക്കിന്റെ, കളികളുടെ .
കണ്ണീർ പോലെ ഒലിച്ചുപോകുന്നു ഒരു ദിനം,
കടൽപോലെ ആഴമേറിയ മറുദിനം,
കുരിശിലേറ്റപ്പെടുന്ന മറ്റൊരു ദിനം.
ആർക്കും തിട്ടമില്ല ജീവിതത്തെ
ഓരോ ദിനവും ഓരോ സൂര്യൻ കടലിൽ
പതിക്കുന്നു .
ജീവിതം ഒരു വിലാസമാകുന്നു -
പേരുപോലെ
ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നറിയാനുള്ള വിലാസം.
ഓട്ടമാണ് ജീവിതം
പാതകളെല്ലാം പതിൻമടങ്ങ് വികസിച്ചു
കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
മനസ്സിന്റെ പാതകൾ ചുരുങ്ങിക്കൊണ്ടും
കോണിയും പാമ്പും കളിക്കുന്നു നഗര-
ത്തിൽ ജീവിതങ്ങൾ