സിരകളിൽ രക്തമെന്നതു പോലെ
നീയെന്നിൽ
ചംക്രമണം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
വിചാരങ്ങളിലും, വികാരങ്ങളിലും
വിരിയുന്നതെല്ലാം നീയാണ്
നിലാവിന്റെ നിറമുള്ള കവിഭാവനയോ,
സുഗന്ധം പരത്തുന്ന ഒരു പൂങ്കുലയോ,
മറിച്ചു മറിച്ചുപോകാവുന്ന ഒരു പുസ്തക
താളോ അല്ല നീയെനിക്ക്
പ്രണയമെന്ന് ഒറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞ്
ഒഴിഞ്ഞു മാറേണ്ടതല്ലെന്ന് ഇഴുകിച്ചേർ
ന്നതെന്ന് പറയേണ്ടതുമില്ല
എന്നിൽ നീ ഞാനാകുമ്പോൾ
നിനക്ക് എന്നിൽ ഒരു നാമമില്ല
എനിക്കും നിനക്കും ഒറ്റ നിഴലെന്ന്,
ഒറ്റയഴലെന്ന് പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ല
നീയെന്നിൽ പൂവല്ലിയായ് ചുറ്റിവരിയുന്നു
എന്നും പൂക്കളെ വിരിയിച്ച് സുഗന്ധം പരത്തുന്നു
നിന്റെ മുഖവും, മുലയും പോലെ സുഗന്ധ
പൂരിതം ഓർമ്മകളും
നിന്റെ ചൊടികളിലെ തേൻ തുള്ളികൊണ്ടെ
നിക്കമൃതേത്ത്
ഏകാന്തമായ രാവുകളിൽ നാം ഓർമ്മകളി
ലെത്ര ചുംബിച്ചു
അരിയസ്വപ്നങ്ങളിൽ ആരുമറിയാതിണ
ചേർന്നു
ഉമ്മകളുടെ ഉദ്യാനത്തിൽ വസന്തമായ്
പെയ്തു നിൽക്കണം നമുക്ക് .
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ