നിദ്രയിൽ നീ സഖിയെന്നരികിൽ
മന്ത്രമോതീടുന്നു നമ്മളൊന്ന്
ചാന്ദ്രമുഖംപോൽ വിളങ്ങിടുന്നു
സാന്ദ്രമാം സ്നേഹനിലാസരിത്ത്
അന്നേരമന്നേരമെന്റെയുള്ളം
ചേതോഹരമായുണർന്നിടുന്നു
ചേതനതുള്ളിത്തുളുമ്പിടുമ്പോൾ
ചന്ദനക്കുളിരായ്നി,യെന്റെയുള്ളിൽ
ആ സ്നേഹസ്പർശത്തെ ഞാനറിവൂ
അറിയാതറിയാതെയാനിമിഷം
എന്നെന്നും ഞാനുളളിൽ സൂക്ഷിച്ചിടും
നീയെന്നുമെന്നുള്ളിൽ ജീവിച്ചിടും
നാമിരുഹൃദയവും കോർത്തു വെച്ചോർ
ആനാദമെന്നെന്നും കേട്ടു നിൽപ്പോർ
സമയമാം സമുദ്രസായന്തനത്തിൻ
തീരത്തു കൈകോർത്തുനിൽപ്പു നമ്മൾ
നീയാകും കരയിലേക്കെന്നുമെന്നും
ഞാനാകും തിരയെത്ര വന്നീടിലും
ഒന്നാകുവാൻ കഴിയില്ല സത്യം
അറിയുന്നു നാം പ്രണയസുമങ്ങൾ.
എങ്കിലു ,മോമനേ പ്രണയവല്ലി
വാടാതെ പൂവിട്ടു നിന്നിടേണം
പ്രണയത്തിന്നുന്നത സീമകളിൽ
പ്രാണന്റെ പ്രാണനായ് വാണിടേണം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ