യാമിനി

യാമിനി ഉമ്മറപ്പടികടന്നെത്തുന്നു
വിളക്കിന്റെ അഗ്നിപുഷ്പങ്ങൾ വിടരുന്നു
ഹേമന്തരാവിൻ ചുവരിൽ വെളിച്ചത്തിൻ
ഛായാചിത്രം മെനഞ്ഞെടുത്തീടുന്നു
മേശയിൽ മോഹന സ്ഫടികപാത്രത്തിൽ
വീഞ്ഞിന്റെ വീര്യം നുരയിട്ടുനിൽക്കുന്നു
ജാലകവാതിലിനോരത്തുവന്നൊരു നക്ഷത്ര
കണ്ണുകൾ,യെത്തി നോക്കീടുന്നു
അത്താഴമൊരുമിച്ചിരുന്നു കഴിക്കുവാൻ
അത്തൽമറന്നുത്തമ,യായവൾ നിൽക്കുന്നു
വെള്ളി വെളിച്ചത്തിൻവാരിധിക്കപ്പുറം
വശ്യമൊരു ചിരിയാലവൾ നിൽക്കുന്നു
കവിത ചൊല്ലീടുന്ന കവിയാം ചിവീടിനെ
നീഹാരഹാരമണിയിപ്പു ചന്ദ്രനും
ഛത്രം പിടിച്ചു നിന്നീടും തരുക്കളും
സത്രത്തിലേക്കെത്തിനോക്കുന്നു നിർഭയം
ഞാനുറങ്ങീടാൻ കിടക്ക വിരിക്കുന്നു
ഞാനുറങ്ങീടാൻ വിളക്കണച്ചീടുന്നു
അന്നേരമവളെന്റെയരികിലണയുന്നു
കെട്ടിപ്പിടിച്ചെന്നിലൊട്ടിക്കിടക്കുന്നു
ഇവളെന്റെ കാമുകിയെൻ ജീവിതത്തിനെ
കൈപ്പിടിക്കുള്ളിൽ കിടത്തുന്ന യാമിനി