വേഴ്ച്ചയ്ക്കുപതുങ്ങി വന്നമൃതി
സ്മൃതിയുടെ വാഴ്ച്ചയിൽ
അകന്നുപോകുന്നു
സിരകളിൽ സ്നേഹച്ചൂടിൻ
സരിത്തൊഴുകുന്നു.
നാം നമ്മെ പങ്കുവെയ്ക്കുമ്പോൾ
കാലവും പ്രകൃതിയുമാകുന്നു
മനസ്സിലൊരു സൂര്യനേത്രമുണരുന്നു
പ്രണയം ഒരു നീണ്ട യാത്രയാണ്
കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത കുതിര
ജീവിതം തീക്കൂനയും, കുന്നും, മലയും,
കുഴിയും, പുഴയുമാകുന്നു.
അനന്തതയുടെ ആഴങ്ങളിൽ പൂക്കുന്ന
ആശകൾ
നമ്മേ നടത്തിക്കുന്നു
അറിയാത്ത ആഴങ്ങളിൽ, വിപിനങ്ങളിൽ സ്വപ്നങ്ങളെ നാം നട്ടുവളർത്തുന്നു
നടന്നു തീർന്നിട്ടില്ല ജീവിതത്തിൽ
ഇന്നോളം ഒരു പാതയും.
തിരക്കൊഴിയാത്ത
ആളൊഴിയാത്ത
ജീവിതത്തിന്റെപൂരപ്പറമ്പിൽ
ഒരു ദിവസം ആളും ആരവവും ഒഴിയുന്നു
പിന്നെ മലയിറക്കമാണ്
കരിയിലയും, മണ്ണാങ്കട്ടയുമായി
മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നതിനായി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ